วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดวรหมาวิหาร ตั้งอยู่เลขที่ 2 ถนนสามล้าน ตำบลพระสิงห์ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ตั้งอยู่ในเขตกำแพงเมืองเก่า ลักษณะพื้นที่เป็นสี่เหลี่ยมพื้นผ้า มีเนื้อที่ 25 ไร่ 2 งาน 25 ตารางวา มีถนนล้อมรอบวัดทั้ง 4 ด้าน ทิศเหนือติดถนนอินทวโรรส ทิศตะวันออกติดถนนสามล้าน ทิศใต้ติดถนนเมืองมา และทิศตะวันตกติดถนนอินทวโรรส
วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1888 โดยพญาผายู กษัตริย์เชียงใหม่องค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์มังราย พญาผายูได้นำอัฐิ พญาคำฟู ผู้เป็นราชบิดา ซึ่งครองอยู่เมืองเชียงแสนมาบรรจุในสถูปประดิษฐานไว้ ณ ที่แห่งนี้ แล้วสร้างเป็นวัดขึ้น ซึ่งเดิมที่เรียกวัดแห่งนี้ว่า วัดลีเชียงพระ เพราะที่บริเวณหน้าวัดเป็นสถานที่ค้าขายของชาวเมือง จนกลายเป็น ตลาดลีเชียงพระ และเรียกชื่อวัดว่า “วัดลีเชียงพระ”
ต่อมาประมาณ พ.ศ. 1943 เจ้ามหาพรหม กษัตริย์เมืองเชียงราย ได้อัญเชิญพระพุทธสิหิงค์ หรือพระสิงห์ ซึ่งได้มาจากเมืองกำแพงเพชร นำมาถวายพญาแสนเมืองมา กษัตรย์เชียงใหม่ พญาแสนเมืองมาได้อัญเชิญพระพุทธสิหิงค์ หรือพระสิงห์ประดิษฐานไว้ที่วัดลีเชียงพระ ประชาชนจึงเรียกวัดลีเชียงพระว่า “วัดพระสิงห์” นับตั้งแต่นั้นมา
วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร ได้รับพระราชทานโปรดเกล้าฯ ยกฐานะเป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดวรมหาวิหาร เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2493 ตรงกับรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล รัชการที่ 8 หากได้มานมัสการอย่างน้อยสักครั้งหนึ่งแล้ว จะเป็นมงคลสูงสุด ทำให้อายุมั่นขวัญยืน มีความเจริญรุ่งเรืองตลอดไป
ปูชนียสถานและปูชนียวัตถุที่สำคัญภายในวัดพระสิงห์ ได้แก่ พระพุทธสิหิงค์ หรือพระสิงห์, พระเจ้าทองทิพย์, พระศรีสรรเพชญ (หลวงพ่อโต), พระเจ้าทันใจ, พระพุทธไสยาสน์ (พระนอน), พระมหาธาตุเจดีย์ (พระธาตุหลวง), อนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย, กู่มณฑปปราสาท, กู่อัฐิของพญาคำฟู, อนุสาวรีย์พญามังราย, อนุสาวรีย์พระอุบาลีคุณูปมาจารย์, อนุสาวรีย์พระธรรมสิทธาจารย์, พระวิหารลายคำ, พระวิหารหลวง, พระอุโบสถ, หอไตร, หอไตรเล็ก และหอจงกรมครูบาศรีวิชัย